Lucas Santana werd geboren in Sào Paulo, hij kreeg klarinet en saxofoonles van zijn vader, hij speelde in fanfares, symfonie orkesten en big bands. Na het winnen van de Latin Grammy Cultural Foundation prijs, kreeg hij een studiebeurs voor het eerste jaar aan de bachelor opleiding van het Conservatorium in Amsterdam, sindsdien heeft hij zijn carrière ontwikkeld in Nederland. Momenteel heeft hij zijn Master’s opleiding voltooid met als mentoren Jasper Blom, Simon Rigter, Ben van Gelder en Dick Oats. Hij heeft inmiddels diverse prijzen in de wacht gesleept en competities gewonnen, bovendien is hij lid van het JM World Jazz Orchestra o.l.v. Luis Bonilla.

Na Reflections uit 2021 is dit zijn tweede album, zijn muziek is gebaseerd op de post bop volgelingen maar wel met een belangrijke rol voor zijn Braziliaanse roots. Titelnummer “Ambivalence” is het nummer dat perfect duidelijk maakt wat het innerlijke conflict was waar ik doorheen ging terwijl ik de muziek voor dit album schreef, het is exemplarisch omdat het de meeste van alle klanken die ik in mijn leven heb verzameld openbaart, mijn muzikaal palet, aldus Lucas in de hoestekst. Hij wordt omringd door een aantal talentvolle jonge Nederlandse jazzmuzikanten : Timothy Banchet op piano, de Serviër David Stehlik op gitaar, Suzan Veneman op trompet, Tijs Klaassen op contrabas en Tim Hennekes op drums.

Alle nummers zijn geschreven door Lucas Santana, het album begint met “Something to say”, een medium tempo nummer waarin onmiddellijk de souplesse en het fraaie geluid van Santana’s tenorspel in het oor springen. Over het titelnummer “Ambivalence” zegt lucas in het cd hoesje : “Ambivalentie is een gevoel van het hebben van gelijktijdige met elkaar strijdende reacties, overtuigingen of gevoelens ten opzichte van iemand of iets. De term verwijst ook naar situaties waar gemengde gevoelens van een meer algemene soort worden ervaren of waarin een persoon onzekerheid of besluiteloosheid ervaart”, aldus Santana in de hoestekst. Het zij zo, maar het nummer is in ieder geval een uitermate doorwrochte compositie waarin alle muzikanten excelleren, met name Timothy Banchet op piano. Het nummer geeft ook duidelijk het innerlijke conflict weer toen ik de muziek schreef voor dit album, het geeft alle klanken weer die ik in mijn leven heb verzameld, mijn muzikale palet, aldus Santana.

De nummers “Luiz” en “Regina” zijn opgedragen aan Santana’s ouders en ”verraden” ook duidelijk zijn Braziliaanse roots, heerlijke lyrische klanken met een duidelijke Latin touch. In het fantastische “Faith” overtreft Santana zichzelf met zijn felle en effectieve spel en een fraaie introspectieve solo in de intro. In “Those peaceful nights”horen we voor het eerst het meeslepende geluid van Suzan Veneman op trompet. Tijs Klaassen imponeert hier ook met zijn solo op de contrabas. De combinatie tenorsax en trompet werkt fantastisch, hun geluid vult elkaar voortreffelijk aan, wonderschoon. “Inquietude” is alweer zo’n knap in elkaar gestoken compositie van Lucas, duidelijk niet alleen een fantastische saxofonist maar ook een knappe componist. Ook hier is het weer genieten van het spetterende samenspel van Veneman en Santana als afsluiter van een uitermate geslaagd album van deze nieuwe Nederlandse aanwinst in de jazz, het Lucas Santana 5tet.

Jan van Leersum.